ابوالهول حمیریابوالهول عامر بن عبدالرحمان حمیری (زنده در ۱۹۳ هـ)، از شعرای اوایل خلافت عباسیان بود و برخی او را از محدثان دانسته‌اند. ۱ - معرفی اجمالیابوالهول عامر بن عبدالرحمان حمیری، از شعرای اوایل خلافت عباسیان می‌باشد که بسیار بدزبان و هرزه‌گو بود و افراد زیادی را هجو کرد. از کسانی که مورد اهانت وی قرار گرفته‌اند، فضل بن یحیی برمکی (م ۱۹۳ هـ) در دوران جوانی بود. زمانی که برمکی‌ها به مقام صدارت هارون رسیدند و فضل به حکومت خراسان منصوب شد، شاعران را دعوت کرد و از ابوالهول که در آن جمع بود پرسید: من و پدرم را چگونه می‌بینی؟ او تعریف و تمجید نمود و مبلغ ده هزار درهم هدیه گرفت. بنا به نقلی دیگر، فضل به او گفت: چسان مرا ملاقات می‌کنی؟ گفت: مانند ملاقات با خدا، با این‌که معصیت کار است. فضل خندید. برخی او را از محدثان دانسته‌اند. [۵]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۹۳.
از عامر اشعاری در پنجاه ورقه باقی مانده است. تاریخ درگذشت وی به دست نیامد، ولی از شاعران و مداحان حاکمان عباسی از مهدی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) تا امین (خلافت ۱۹۳ـ ۱۹۸ هـ) بوده است. [۷]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۹۳.
۲ - -مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۱]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۷۹۶.
۳ - پانویس
۴ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۸، برگرفته از مقاله «عامر بن عبدالرحمان حمیری». |